Droomprojecten in Guinee

De rode draad van de inleefreis van de Belgische ambassadeurs waren natuurlijk de projectbezoeken. Van landbouw en kleding naaien tot de opvang van weeskinderen en microfinanciering: Kobe, Alyiah en Carol vertellen jullie er alles over.

AGUIBEI: naaiatelier voor bijzondere meisjes in bijzondere omstandigheden


In hartje Kindia bezochten we 'La maison des jeunes', een plek waar jongeren het drukke stadsleven kunnen ontvluchten voor danslessen of andere culturele activiteiten. Daarnaast is het ook de plek waar er dagelijks jongeren komen voor het project Aguibej. Niet zo maar jongeren! Meisjes die thuis in moeilijke levensomstandigheden leven en vaak niet naar school kunnen, krijgen hier toch de kans om hun mannetje te staan in een uitdagende wereld als Guinee. Als ambassadeur van dit project nam Aïssatou ons volledig mee in haar verhaal.

In hun ogen zag ik hoop. Niet alleen hoop om ooit zelf mooi te kunnen leven, maar ook hoop om dit te kunnen delen met anderen.

Kobe

Aguibej geeft aan een 20-tal jongeren gratis naailessen in ruil voor een kleine symbolische gift aan de vrijwillige lerares. Die lessen gaan door voor of na de schooluren en zijn afgestemd op ieder zijn of haar eigen tempo. De jongeren krijgen les in vier niveaus en kunnen overgaan naar een hoger niveau als ze voldoen aan bepaalde vaardigheden, ongeacht hoelang ze er over doen. Na niveau vier zijn ze ervaren genoeg om zelf kleren te naaien en te verkopen op de lokale markt.

Wat ik vooral heel pakkend vond waren de gesprekken met de ijverige meisjes. Ik vond het straf hoe enthousiast ze waren ondanks alles wat ze al hebben meegemaakt. In hun ogen zag ik niet langer meer de schrik van de mensen langs de autobaan, maar hoop. Niet alleen hoop om ooit zelf mooi te kunnen leven, maar ook hoop om dit te kunnen delen met anderen. Hun ultieme droom is om ooit zelf vooraan te staan in hun naaiatelier en net zoals Aguibej jongeren kansen te geven voor beter.

FABIK: familielandbouwbedrijf en landbouwschool


We namen een kijkje bij het familielandbouwbedrijf ‘Fabik’. Na een hartelijk ontvangst kregen we een inspirerende uitleg over hoe het bedrijf met veel wilskracht is kunnen groeien van een huisje zonder water of elektriciteit naar een verzameling van verschillende gebouwen met zelfs enkele computers.

Ze bieden de Guineese jeugd een leerschool in de natuur aan en willen zo aantonen dat hun (platte)land ook veel te bieden heeft.

Het bedrijf zet erg hard in op innovatie en technologie. Ze proberen om de 10 jaar hun doelen bereikt te hebben en dat tot nu toe met veel succes. Ook vertelde hij dat de landbouwers de klimaatverandering in Guinee erg voelden. Zo komt het regenseizoen steeds later, maar heftiger. Ze doen dan ook hun best om hiervoor hun steentje bij te dragen.

Landbouwers in Guinee voelen de klimaatverandering erg fel. Zo komt het regenseizoen steeds later, maar heftiger.

Alyiah

We kregen een uitgebreide rondleiding en bezochten hun ananas- en bananenplantages, moestuin, composthoop en vissenkwekerij. Ik merkte dat de directeur er zelf zeer trots op was. Het water druppelt door verschillende tonnen gevuld met kiezelstenen. Hierna loopt het water door naar een andere grote ton vol kleine visjes. Die geven het water verschillende voedingsstoffen met hun uitwerpselen. De tonnen met de kiezelsteentjes zijn nu perfect voor het kweken van verschillende gewassen.

Hetgeen wat mij het meest zal bijblijven is het bezoek aan het verblijf van de konijnen. De directeur vertelde me dat ze er nu zo’n 30-tal hebben. Omdat deze groep redelijk klein is, worden ze enkel gebruikt als voeding voor al de medewerkers in het landbouwbedrijf. De konijnen werden uitstekend verzorgd én om de twee weken komt er een dierenarts langs om de dieren te controleren.

Guineese ambassadeur Mariama ondersteunt haar buurt om te SPAREN

Mariama nam ons mee op haar dagelijkse toer in haar buurt. Sinds januari gaat ze dagelijks, gewapend met een spaarkaart en een aantekeningenboek, toegewijd op bezoek bij verschillende mensen in haar buurt om hen te helpen sparen. De mensen hebben een spaarkaart en Mariama kruist het bedrag hierop af en houdt het bij in haar boek. De bedragen varieerden van 1000 GNF (10 cent) tot 7500 (7,5 euro). Op het einde van de maand krijgen ze het geld terug. Het geld dat Mariama spaart, zet ze aan de kant bij FASEF (een partner vanTrias die met microfinanciering bezig is). Het is voor veel mensen uit haar buurt niet gemakkelijk om te sparen. In Guinee zijn er per gezin gemiddeld meer kinderen dan in België. ze vaak veel kinderen hebben en er steeds noden zijn. Mariama:"Doordat de mensen hun geld aan mij geven kunnen ze het niet uitgeven en zijn ze creatiever met de middelen die ze wel hebben." Zo kunnen ze wat geld aan de kant leggen om een grotere aankoop te doen, te verbouwen of te investeren.