Palestina - Toekomst van jongeren bezet, solidariteit is nodig

Anke is al sinds 2014 ambassadeur voor ons partnerproject in Palestina, Theater Day Productions en Broederlijk Delen. Vandaag is ze ook bestuurslid en allround vrijwilliger. Hieronder roept ze op tot solidariteit met de jongeren die geraakt worden door de bezetting van Palestina en de blokkade van Gaza.

In 2014 stonden Palestijnse jongeren voor wie de wereld omringd is door 3 muren en een niet toegankelijke zee in het middelpunt van onze campagne. Belgische jongeren gingen één dag aan de slag voor kinderen en jongeren die opgroeien in een broeihaard van geweld en conflict, zonder enig perspectief voor de toekomst. Samen werkten we aan een veilige haven. Een theater waar een kind, kind mag zijn. Waar een jongere de vrijheid kan beleven waar iedereen recht op heeft. Een plaats weg van het geweld waar zij enkel en alleen slachtoffer van zijn. Onze campagne begon met een verschrikkelijke oorlog in Gaza. Vandaag is de straat voor het theater geen straat meer. Het is een zee van puin en stof. Zeven jaar na onze campagne, lijkt er niets veranderd. Integendeel, het geweld lijkt wreder en extremer te zijn.

“I lived through three wars, and I can tell you this is the scariest time in my life in Gaza” – Mohammed Mourtaja, 18 jaar

Zwijgen is niet langer een optie. In een samenleving waar we willen dekoloniseren, ongelijke machtsverhoudingen willen aanpakken en vechten voor rechtvaardigheid, kunnen we onze ogen niet sluiten voor de langdurige kolonisatie en verdrijving van het Palestijnse volk. Het conflict in Israel en Palestina is altijd een geladen debat. Het gesprek wordt vaak uit de weg gegaan, of mensen stellen zich ‘neutraal’ op. Maar ‘neutraliteit’ is ook een mening, het legitimeert de bezetting en het geweld. Het is tijd om dialoog te bevorderen, te luisteren en onze stem te verheffen tegen onrechtvaardigheid.

“What is Isreali Occupation doing in Gaza? It is destroying every place that gives us hope for development and a better future. They are killing our dreams , memories, and our passion for peace” – Ahmad Al-Aydi, 25 jaar

Maar waarom gaat ons, jonge mensen in Europa, dit iets aan? Ahmad, één van de jongeren van ons project, stuurde het me in een berichtje: “No words can describe the brutal aggression against the fragile Palestinian civilians in Gaza right now. Using unbalanced and excessive power of the most advanced military weapons by Israeli Occupation is against all human values and laws. You do not have to be a Palestinian to defend the oppressed humans anywhere, you have to be a true human being”. De ongelijkheid in dit conflict is enorm, en voornamelijk in Gaza zijn mensen, jongeren zoals jij en ik, slachtoffer van het geweld. Ze groeien op met trauma’s, hun vrijheid wordt beroofd vanaf hun geboorte en ontelbare jonge mensen sterven, Israel is hier als souvereine staat voor verantwoordelijk.

Je stem verheffen tegen de bezetting en de onderdrukking is niet kiezen voor de ene groep of de andere groep. Het is zeker niet tégen een bepaalde groep. Door je stem te verheffen, sta je op voor fundamentele mensenrechten. Je staat op voor de rechten van Palestijnse jongeren die dagelijks geschonden worden door de bezetting. Ik kies ervoor om te strijden voor deze rechten, niet alleen omdat ik erin geloof, maar ook omdat ik hoop dat er mensen zijn die dit voor mij zouden doen als ik het ooit nodig heb. Ik weet dat Ahmad dit voor ons zou doen. Doe jij dit ook voor Ahmad?


Foto’s via Ahmad Al-Aydi