Moeten er nog tomaten zijn?

Dinsdag zijn we vroeg in de ochtend opgepikt bij onze gastgezinnen voor een leerrijke dag. Op de planning stond een bezoekje aan een coöperatieve die tomaten produceert. Na een verhelderende uitleg over de werking van hun coöperatieve, mochten we een kijkje nemen in de serres waar de tomaten gekweekt worden. Maar eerst: schoenen reinigen! Er wordt veel belang gehecht aan de hygiëne van de planten om ziektes zo veel mogelijk te beperken. Zo mochten we ook maar per twee binnen in de serres en staan alle planten in aparte bakken. Lang konden we niet blijven in de serres. De hitte van El Salvador in combinatie met serres is namelijk niet ideaal.

Terwijl we met veel bewondering een kijkje namen, waren de leden van de coöperatieve al druk in de weer om eten klaar te maken. Voor het echter zo ver was, hebben we eerst tijd gemaakt om tot het hoogste punt van de berg te klimmen om daar te genieten van een panoramisch uitzicht. Ook al was het verschrikkelijk warm, het was meer dan de moeite waard. Na de beklimming was het etenstijd, eindelijk!

Onze maagjes werden gevuld en we zaten terug vol energie om de middag door te brengen. Voor we vertrokken naar onze gastgezinnen, stopten we nog even bij een schooltje. Daar hebben we enkele typische spelletjes van bij ons gespeeld. 1, 2, 3, piano en schipper mag ik overvaren vielen goed in de smaak bij de Salvadoraanse kinderen. Ze hebben zich geweldig geamuseerd - en wij minstens even veel.

Als verrassing hadden we ook nog een piñata bij voor de kinderen. En ik kan jullie verzekeren, de kinderen sloegen op de piñata alsof hun leven op het spel stond. Toen de snoepjes er eindelijk uitvielen, waren de kinderen niet meer bij te houden. Iedereen sprong als een hoop op elkaar om toch maar een snoepje te nemen. En ja, zelfs een paar volwassenen konden niet weerstaan aan de snoepjes en sprongen gewoon gezellig bij de kinderen. Toen was het jammer genoeg tijd om te vertrekken. In pick-ups werden we langs bouwvallige wegen (lees: nóg erger dan de Belgische wegen) veilig tot bij onze gastgezinnen gebracht. Het enthousiasme van de jongeren en van de kinderen was hartverwarmend. Een dag vol plezier, bewondering en herinneren die ik niet snel zal vergeten.