Jolien Vanden Wyngaert is nieuwe coördinator van YOUCA

Na meer dan 12 jaar trouwe dienst nemen we, later deze maand, afscheid van Ellen. Ondertussen is 'de nieuwe' met volle gas aan haar nieuwe functie begonnen. Jolien Vanden Wyngaert heet ze en helemaal klaar om het YOUCA-schip te besturen. Vijf vragen om haar alvast een beetje beter te leren kennen:

• Waarom die hartjes voor YOUCA?

Ik kan zelf niets doen zonder maatschappelijk engagement: van eten, wonen, reizen, werken … tot de gesprekken die ik heb aan de toog. Change en Action zitten letterlijk in mijn bloed. Daarom vind ik het zo heerlijk om jongeren te ondersteunen in hun engagement om van de wereld een duurzamere, rechtvaardigere wereld te maken! Dat YOUCA bovendien voor én door jongeren is, vind ik echt geweldig. YOUCA heeft niet alleen een jong team, maar ook een hele vrijwilligersploeg, Raad van Bestuur en AV bestaande uit jongeren tussen 15 en 25 – waar vind je nog zo’n participatieve jongerenorganisatie die tegelijk wereldwijd een verschil maakt?

• Wat ben je van plan van met YOUCA?

Eerst en vooral staat er een grootse professionalisering op til, waarbij de bestaande werking geoptimaliseerd wordt. De voorbije jaren is hiervoor al veel voorbereidend werk gedaan: wat kunnen we beter, waar kunnen we groeien? Ik vind het een fijne uitdaging om dit ook effectief in praktijk om te zetten samen met het team.

Ik wil dat YOUCA groeit in het bereik - dat er elk jaar meer jongeren, meer scholen en meer werkgevers meedoen aan de YOUCA Action Day. In mijn ideale wereld doet elke jongere minstens 1 keer mee met de YOUCA Action Day en kunnen ze alle mogelijke jobs doen: van CEO van een internationaal bedrijf tot barista in een pop-up bar. Maar niet alleen de job telt – nog belangrijker vind ik het ontwikkelen van maatschappelijk engagement bij jongeren. Als we bij elke jongere een zaadje kunnen planten, waardoor hij/zij/x doorheeft dat iedereen impact kan hebben… dan is mijn missie geslaagd!

Last but not least, wil ik van YOUCA nog meer een jongerenorganisatie maken: een grotere participatieve jongerenwerking, jongeren aan de slag op kantoor in het team, co-creatie van de gesteunde projecten door Noord- én Zuidjongeren, …

• But YOUCAN'T work all the time. Wat doe je graag in je vrije tijd?

Nu, in de zomer, breng ik veel tijd buiten door: zwempartijtjes in openbare waters, op terrasjes, al barbecuend (veggie voor mij), … en op enkele festivals. Over het algemeen kan je me gemakkelijk tegenkomen in gezelschap van anderen, op café, in een koffiebar of bij vrienden thuis. Met mijn lief (bijna 8 jaar!) vind ik het ook heerlijk om tijd door te brengen: speels plagen, mopjes “onder ons” of een micro-avontuur in het weekend. Daarnaast heb ik ook mijn portie rust nodig. Wandelen in natuurgebied is dan de hemel op aarde, of knutselen/frutselen/bouwen. Dan geraak ik helemaal in een positieve flow!

Ongeveer tweewekelijks doe ik me ook tegoed aan een portie theater, dans of muziek – pure verwennerij voor mijn hart en hoofd. En ik doe dolgraag nieuwe dingen, gaande van experimenteren in de keuken tot uit een vliegtuig springen ;-).

• Moest je een dier zijn, welke zou dat dan zijn? En waarom?

Moeilijke vraag voor iemand die geen scoutstotem heeft :-). Zo’n bruggenbouwer als een bever, enthousiast als een jong veulen, genietend als een poes in de zon, vurig als een draak en soms zo eigengereid als een ezel.

PS: Ik herinner me een spreuk die ik als jongere op de radio hoorde en meteen op papier heb neergepend: “If you think you’re too small to have an impact, try going to bed with a mosquito”. Dus als ik mag kiezen, ben ik zo’n mug: slechts een klein deel van een grote wereld, maar met een onmiskenbare impact!

• Hoe was je zelf als jongere?

Als jongere was ik superidealistisch (écht). Ik volgde van jongs af aan documentaires en las de krant, waardoor ik zicht kreeg op wat er allemaal misloopt wereldwijd. Het frustreerde mij dat ik zo’n beperkte impact had op de wereld rondom mij, o.a. dat ik vaak alleen stond met mijn visie tijdens klasdiscussies. Waar ik woonde, botste ik ook op een ”dorpse” mentaliteit. Ik begreep niet dat mensen in die mate voor zichzelf konden kiezen, wetende dat anderen het daardoor slechter kregen! Daar werd ik dus niet zo gelukkig van ;-). Pas tijdens mijn hogere studies kon ik mijn goesting voor engagement meer gaan vormgeven: een sociale studierichting en dito medestudenten, allerlei vrijwilligerswerk, fondsenwerving voor Oxfam-Solidariteit… en werd ik een gelukkige jongere :-)